حجت الاسلام و المسلمین محسن مهاجرنیا در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، به نقش حضرت زهرا(س) در دفاع از ولایت اشاره و بابیان اینکه هردفاعی مسبوق به شرایطی است و زمنیه ها و مجموعه تحولاتی که در جامعه آن روز اتفاق افتاده نوع دفاع را مشخص می کند، گفت: زمانی که سؤال درباره دفاع و نوع آن پرسیده می شود، باید بررسی شود چه شرایطی در جامعه به وجود آمده است تا حضرت زهرا (س)به سمت دفاع حرکت کرده اند.

مسئول دبیرخانه انجمن‌های علمی حوزه با بیان این که برای مشخص شدن نقش حضرت زهرا(ع) در دفاع از ولایت و امامت، لازم است مروری به حوادث صدر اسلام و رفتارهای سیاسی آن زمان انداخت افزود: در آن جامعه بعد از رحلت پیامبر(ص) تحولات سنگینی از لحاظ رفتاری و سیاسی ایجاد شد.

وی عنوان کرد: جمعی از امت در منطقه ای که به نام سقیفه (که باغ مسقف در کناربقیع بود و فرزندان بنی سائده دور هم جمع  می شدند مباحث سیاسی می کردند)، جمع شدند و در مورد اوضاع سیاسی بعد پیامبر(ص) باهم بحث و تبادل نظرمی کردند.

عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: بعد از رحلت پیامبر(ص) همه جریان های سیاسی آن زمان حساس شدند که بعد ایشان چه باید کرد.

وی افزود: در ابتدا جریان انصار که از اهالی اصیل مدینه بودند،  این حق را برای خود قائل شدند و گفتند« حالا که پیامبر(ص) از دنیا رفته، باید برای بعدش فکری کرد؛ ولی غافل از این که پیامبر اسلام(ص) در واقعه غدیرخم همه مباحث سیر جانشینی خود را بیان کرده بودند.

حجت الاسلام و المسلمین مهاجرنیا افزود: ورود به بحث جانشینی پیامبر(ص)، پای گروهای دیگری را هم باز و آنها را حساس کرد و مدعی شدند، ما برشما یعنی (انصار)برتری داریم، اگر قرار باشد، برای جانشینی بعد پیامبر(ص) فکری شود، ما اولویت داریم.

وی گفت: هدایت گروه مهاجرین به رهبری شیخین بود، حساس شدند که برای تعیین خلیفه ما از هر لحاظ نزدیک به پیامبر(ص)، هستیم و بالاخره ما اولویت بر انصار داریم  و به همین دلیل لازم است، جانشین از بین  مهاجرین انتخاب شود.

 مسئول دبیرخانه انجمن‌های علمی حوزه ابراز داشت: کسانی که اصلا حقی نداشتند، مانند غیر مسلمانان و افرادی مانند ابوسفیان به عنوان دسته سوم به این گروها ملحق شدند، ابوسفیان که در سال۵ یا ۶ هجری هر چه در قدرت داشت، برای ازبین بردن دین نوپای اسلام، کوتاهی نکرد  و بعد از عفو عمومی از سوی پیامبر(ص)  به جمع مسلمانان پیوست با ورود به جریان سیاسی جانشینی پیامبر اکرم(ص)، به دنبال این بود که نگذارد حق به حق دارد برسد.

عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: گروه چهارم هم مردم مدینه بودند، مردم در جریان غدیر از پیامبر(ص) شنیدند که جانشین آن حضرت چه کسی هستند؛ ولی در اثر تبلیغات زیاد رفته رفته غفلت کردند و  همه چیز تحت شعاع قرار گرفته بود.

وی گفت: این باعث شد، بخشی از افراد سیاسی که شدیدا و حتی اپوزسیونی رفتار می کردند، اما از اصحاب (ردّه) بودند، وارد میدان بحث سیاسی شوند و گفتند ما از اول، اسلام را قبول نداشتیم و نداریم، جزیه نمی دهیم و نمی خواهیم مسلمان باشیم و بعدها از میان این گروه دو نفر ادعای رسالت کردند و باندی از آنها تشکیل شد و در کنار مخالفین اصلی پیامبر اسلام (ص)، یعنی باند اموی  قرار گرفتند.

حجت الاسلام و المسلمین مهاجرنیا افزود: گروه پنجمی با عنوان جریان علوی معتقد بودند حضرت علی(ع) جانشین پیامبر (ص)هستند؛ بعد از رحلت پیامبر(ص) شاهد5 جریان رقیب هستیم به صورت خاص سه جریان کاندید دارند و دو جریان کاندیدا ندارند، ولی بدنبال حذف بقیه هستند. یکی جریان اموی است که خواست، حضرت علی(ع) جانشین نشود و به دنبال این بودند، کسی جانشین باشد که نبوت را ادامه ندهد.

وی گفت: این تحول نیز بین سه جریان، انصار، مهاجرین و علویان،‌در حال اتفاق بود و با توجه به تبلیغات مهاجرین، انصار از جمع سه نفره عملا از بحث جریان سیاسی جانشینی کنار زده شدند و درحاشیه قرار گرفتند و منزوی و متواری گشتند.

 مسئول دبیرخانه انجمن‌های علمی حوزه ابراز داشت: با وقوع اختلاف بین سه جریان و کنار رفتن انصار، تبلیغات به نفع مهاجرین نبود، حضرت(ع)علی پیشرفت و بخشی از جامعه به نفع  مهاجرین بیعت کرده بودند و بالاخره علویون و حضرت علی(ع) را کنار زدند.

حجت الاسلام و المسلمین مهاجرنیا درادامه افزود: حضرت زهرا(س) شاهد بودندچه اتفاقی بر سرجانشینی که حق حضرت علی(ع) بود، در حال اتفاق افتادن است و حتی خطراتی که اساس اسلام را در حال نابود کردن بود را می دیدند.

عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: خلیفه اول می بایست اوضاع را سروسامان می داد، ولی اولین برنامه او غصب فدک بود، فدک باغی بود که یهودی ها به پیامبر(ص) هدیه داده بودند و با گرفتن این باغ که اصلا جزء ملک شخصی پیامبر(ص)  بود را غصب کرد.

وی عنوان کرد: خلیفه اول در اقدام دیگر به جای اینکه به مشکلات سیاسی بعد رحلت پیامبر(ص) که جامعه آن روز با آن درگیر بود بپردازد، به سمت حضرت علی(ع) آمد و بحث بیعت را مطرح کرد، همه اینها نشان از دشمنی وکینه به حضرت بود؛ اگر واقعا او مخالف حضرت و اساس اسلام نبود، درآن شرایط می بایست تهدیدهایی را که از سوی دشمنان برای اسلام ایجاد شده بود از بین می برد، ولی او درعوض تنها به دنبال تسویه حساب باحضرت بود.

حجت الاسلام و المسلمین مهاجرنیا گفت: وقتی اولین گزینه این است که باید بیعت کنند، این نشان می دهد، جریان و تهاجمی علیه حق و جایگاه امامت شروع شده  که هدف مقابله با اصل اسلام است، لذا اولین کسی که خطر را احساس کردند زهرا(س) بودند.

وی ابراز داشت: حضرت زهرا(س) وارد عرصه سیاسی شدند و جانانه دفاع از ولایت را شروع کردند؛ بالاخره  زمینه تاریخی  ورود بحث  آن بانو در دفاع  و قیام  این است، که ایشان اولین کسی بودند می توانستند در مبارزه مشروعیت داشته باشند. اگر انصار قیام می کرد چون به دنبال قدرت بود، اما دختر پیامبری(ص) که شوهرش خلیفه منصوص است، وقتی قیام می کند کسی اعتراض نمی کند که دنبال قدرت یا منافع شخصی است.

مسئول دبیرخانه انجمن‌های علمی حوزه ابراز داشت: حضرت زهرا(س) درجایگاه دفاع از ولایت برخاستند و همه با سخنرانی و خطبه های ایشان در دفاع از حق و حقیقت و در خطر بودن اصل و اساس اسلام، متأثر می شدند، یعنی حضرت به گونه ای به بحث دفاع اسلام و ولایت ورود پیدا کردند که وجدان ناخود آگاه جامعه را بیدار نمایند و به سمت ولایت به حرکت دربیاورند، ولی تبلیغات سیاسی دشمن مانع این بیداری شد؛ مصداق عینی آن امروز تبلیغات آمریکا است که به عنوان ناقض ترین کشور در دنیا مطرح است؛ ولی با تبلیغات طور دیگری جلوه می دهند.

 گفت و گو: قربان اسلامی نژاد